Hoe word je een tuinontwerper

Droom je net als ik van een job in het groen? Laat je inspireren door mijn verhaal.

Toen ik 10 jaar geleden vol enthousiasme aan de opleiding tuinarchitectuur begon, had ik een heel romantisch beeld van de job.

Veel buiten zijn, samen met bewoners nadenken over hun tuinconcept, opzoeken welke planten waar zouden komen en aansluitend hierbij tekeningen maken … op papier.

De realiteit bleek iets anders

Wat ik in mijn ideale job helaas niet had voorzien was het intensieve gebruik van tekenprogramma’s.

Het is machtig wat je met die programma’s kan en ik keek dan ook met bewondering naar wat mijn twee keer zo jonge studiegenoten tevoorschijn toverden. Stiekem vond ik plannen die met de hand getekend waren nog altijd mooier om naar te kijken.

De lessen bleef ik met veel plezier volgen, maar ik borg de droom voor mijn carrièreswitch op.

Old school

Ik vond het echt jammer dat ik niet op mijn achttiende aan de opleiding begonnen was, toen het wel nog allemaal old school ging. Kalkpapier en zwarte pennetjes met chinese inkt. Plannen opkleuren met aquarelstiften.

Dan was ik nu misschien de eigenaar van een ontwerpbureau waar de jongere snaken verslingerd waren aan tekenen op de computer en mocht ik overleggen met klanten en ontwerpschetsen tekenen.

Eigenwijs

Ik maakte met de kennis die ik verzamelde wel een ontwerp voor mijn eigen romantische tuin (op papier natuurlijk) en trok met het plan naar een ervaren aannemer.

Die brave man voerde het plan uit zoals ik het me vooraf had ingebeeld en een paar maanden later zat ik in mijn ‘tot leven gewekte tekening’ zonder dat de computer er aan te pas was gekomen, behalve om de overschrijving naar de aannemer te betalen natuurlijk.

Het was dus wel degelijk mogelijk, alleen zag ik het toen zelf nog niet.

Zwakke punt als kracht

Mijn ogen gingen pas open tijdens een keramiekworkshop bij Terre-Pure. Els heeft namelijk van haar zwakke punt, haar kracht gemaakt. Aangezien het draaien van potten haar niet lag, is ze met gipsen mallen beginnen werken en laat dat nu net zijn wat haar workshops zo toegankelijk maakt!

Op anderhalve dag krijg je een prachtig resultaat, ook zonder het draaien in de vingers te hebben.

Het verhaal van de weg die Els afgelegd heeft om te komen tot het concept van Terre-Pure inspireerde me om ook mijn eigen unieke weg te zoeken.

Er moet toch een manier bestaan

Het mooie zicht vanuit het atelier op de tuin, het creatief proces met de klei en de steun van iemand die op haar beurt ook in mij geloofde, heeft ervoor gezorgd dat ik toch weer begon te denken dat er ook voor mij een manier moest zijn om van tuinontwerp mijn job te maken.

Aan de tekentafel voel ik me wél thuis. Het magische effect van die dikke en dunne lijnen op papier, het zoeken naar de juiste vormen, het spelen met volumes en daarna de tekening opkleuren zodat het ontwerp tot leven komt.

Mijn eigen tuin is het bewijs dat het kan en er zijn genoeg mensen die de manier waarop ik graag ontwerp (op papier) als sterkte zien. Want het is net fascinerend en bijzonder om erbij te zijn als iemand live een ontwerp voor jouw tuin tekent. Dan toch een beetje romantiek in de job?

Soort zoekt soort

Er is gelukkig ook een fijn publiek voor mijn aanpak. Tuineigenaars die een eenvoudig ontwerp willen waar ze zelf mee aan de slag kunnen. De blije klanten spreken voor zich!

Een plan dat we samen bedacht hebben, zodat ze stap voor stap hun tuin gezelliger kunnen maken én dus meer zullen genieten van hun buitenruimte. Superfier op het resultaat omdat ze het zelf gedaan hebben.

In aflevering 6 van mijn podcast hoor je het hele verhaal over mijn carrièreswitch. Met vallen en opstaan.