Maak je tuindromen waar

Als kind wou ik juf worden.

Turnjuf wel te verstaan. Dat waren de leukste lessen op school. En de liefste juffen. Voor mij dan toch, want ik was goed in turnen.

Maar het liep anders. Ik haakte af voor wetenschappen. Als iets niet vanzelf ging dan hoefde het niet voor mij. Ik koos voor de weg van de minste weerstand.

Brave schaap

Dus ging ik voor onderwijzeres. Vreselijke opleiding, maar ik worstelde me erdoor. Als het brave schaap dat ik niet ben. Stiekeme rebel die toch een diploma wou.

Nog vier jaar pedagogie erbij om toch maar niet voor de klas te moeten staan. Om de onderwijswereld te gaan veranderen van binnenuit. Idealistisch als ik was.

Uiteindelijk belandde ik toch vooraan. Leraren, werkzoekenden, arts-specialisten, tandartsen, logopedisten. Hele groepen sprak ik toe. En ik vond het verschrikkelijk!

Op het randje van burn-out

De mensen waren zo enthousiast. Dus ik ging door met een dubbel gevoel. Als ik hier goed in ben dan moet ik toch volhouden?

Stilaan liep ik leeg. Niet wetende dat het voor een introvert enorm veel moeite kost om zoveel mensen tegelijk toe te spreken.

Balancerend op het randje besloot ik dat het tijd was om het roer helemaal om te gooien. Resultaatgericht in plaats van dienstverlenend. Uitstekend idee.

Carrièreswitch

Ik zou tuinarchitect worden. Plannen en tuinen maken waarbij ik wel met mensen zou overleggen maar niet meer voor groepen moest staan. Veel buiten zijn en meedenken met bewoners.

Mis poes! Opnieuw kwam ik ergens anders uit. Bleek ik een hekel te hebben aan het tekenen op computer. Was ik te zacht voor een job in de bouwsector.

Werd ik veel blijer van mensen inspireren dan van het werk in hun plaats te doen. Dus toen creëerde ik mijn eigen job.

Tuinjuf in plaats van turnjuf

Mijn kennis en enthousiasme voor tuinen doorgeven. Anderen aanzetten om meer te doen met hun unieke stukje natuur. Bloemen en planten op de juiste plek. Advies op maat zonder druk van grote groepen en vele ogen die op mij gericht zijn.

Onlangs realiseerde ik me dat ik dan toch juf ben geworden. Tuinjuf in plaats van turnjuf. Eén lettertje verschil. Gek hoe het leven je dan uiteindelijk toch naar een plek brengt die bij jou past.

Wil je meer weten over de grappige en soms sappige details over de carrièreswitch op mijn 35ste? Lees dan mijn verhaal. Over hoe tussen 18-jarigen zitten zo zijn voordelen heeft.